🌿 Mijn droombevalling 🌿

Iedere bevalling is anders, en dat bewijst mijn tweede bevalling zeker als ik het vergelijk met mijn eerste keer. Toen werd het een ingeleide bevalling met 38 weken, doordat ik langdurig gebroken vliezen had. Mijn hele tweede zwangerschap liep ik dan ook met het gevoel dat de baby eerder zou komen. En ik had de laatste weken ook constant het gevoel dat mijn vliezen ieder moment konden breken. Tot ik de 38 weken voorbij ging, en er nog niks gebeurde. Deze baby had een wat langere aanloop nodig, en dat was helemaal prima. Maar mijn geduld werd wel erg op de proef gesteld die laatste lánge weken.

• 

Na 39 weken had ik af en toe wel het gevoel dat het rommelde, en dat mijn lichaam er klaar voor was. De verloskundige gaf mij als tip mee om te gaan kolven. Misschien dat het één of ander in gang kon zetten. Dus dat deed ik iedere avond met mijn handkolf, 10 minuten per kant. Er kwamen iedere keer al druppels colostrum uit, wat super fijn was om te merken. Maar verder gebeurde er nog weinig in mijn lijf. Gelukkig voelde ik mij nog erg fit en ik was iedere dag nog actief bezig met van alles. Onze dochter van twee vraagt natuurlijk ook om de nodige aandacht, dus van veel stilzitten kwam het niet. De dagen en weken gingen voorbij. Af en toe een nacht dat ik wat dacht te voelen, maar het zette nooit door. Tot ik er op een dag helemaal klaar mee was. Ik wilde het liefst niet te ver over de 41 weken lopen. Ik zou die maandag gestript worden, wanneer ik 41 weken zou zijn. Op zaterdagochtend stuurde ik de verloskundige een appje dat ik er doorheen zat. Ze bood aan die middag langs te komen om inwendig onderzoek te doen. Ik was super blij en voelde mij gehoord. Ik bleek 1 centimeter ontsluiting en een volledig verstreken baarmoedermond te hebben en ze kon al strippen. Mooi, hopelijk zou er nu iets gebeuren. En ik wist dat het alsnog dagen kon duren, maar was blij dat er nu voortgang in zou komen. Die avond kreeg ik lichte weeën, maar in de nacht zwakte het af en was het de volgende ochtend zelfs helemaal weg. Balen! Maar wel positief dat mijn lichaam in ieder geval iets oppakte, aangezien dat bij mijn eerste bevalling niet het geval was.

Zondagochtend hebben mijn ouders onze dochter opgehaald, omdat we toch wel dachten dat er meer zou gebeuren. En mijn man was voor de zekerheid thuis gebleven van zijn werk. Zondagmiddag kwam de verloskundige weer. Bij het toucheren had ik al 4cm! En dat op lichte weeën waar ik amper iets van voelde. Ze heeft toen nog een keer gestript. We zijn een heel eind gaan wandelen, en daarna ben ik gaan koken. Die avond begonnen iets intensere en regelmatige weeën. Tijdens het koken stond ik af en toe een wee weg te zuchten. Het was nog steeds heel goed te doen. Acht uur kwam de verloskundige weer, ik had een ruime 4 centimeter, maar ze voelde wel vooruitgang. We hebben afgesproken dat ze twee uur later de vliezen zou breken als de weeën niet veel intenser zouden worden. De weeën bleven regelmatig komen, en deden iets meer pijn, maar het was nog niet super intens. Om kwart over tien heeft de verloskundige mijn vliezen gebroken, ik had toen rond de vijf centimeter ontsluiting. Het moment dat ze de deur uit liep, wist ik niet meer waar ik het zoeken moest. Oja, dit waren dé weeën die het werk moesten doen. Ik herkende het gevoel weer van mijn eerste bevalling. Het bevalbad stond die hele dag al klaar en was die avond gevuld met water. In bed, onder de douche en op wc kon ik de weeën niet goed meer opvangen. Rond elf uur belde Jeroen de verloskundige dat de weeën om de 2/3 minuten kwamen en of ik in bad mocht. Dit mocht gelukkig. Rond half twaalf liep de verloskundige weer binnen en zat/lag ik in bad. Het was even zoeken naar een juiste houding. Weeën opvangen ging daar wel een stuk beter, maar ze waren al heel pittig. Vooral het ontspannen tussendoor was zalig in bad. Maar na een kwartiertje zaten er nauwelijks pauzes tussen. De kraamverzorgster kwam iets voor middernacht binnen, en rond kwart over twaalf mocht ik al gaan persen. Ze konden aan mij horen dat het zover was. Die oerkreten, ik herkende het nog van mijn eerste bevalling. Het persen ging heel goed, maar het was een flinke baby dus het koste wel wat moeite. Het hoofdje werd heel rustig geboren net na half 1 en bij de volgende perswee volgden de schoudertjes en pakte ik onze tweede dochter aan. Onze kraamverzorgster heeft alles gefilmd, en wauw wat een ervaring! Zó bijzonder, en mooi om terug te kunnen kijken! Het maakt alles goed wat bij mijn eerste bevalling en kraamtijd niet helemaal goed ging. En wat ging het snel! Vanaf de actieve fase na het breken van de vliezen duurde het twee uren en 20 minuten tot de geboorte.

Ondanks dat ik veel bloedverlies had, voelde ik mij vrij snel goed en fit. Ik heb heerlijk kunnen genieten van mijn kraamweek en onze tweede dochter. De borstvoeding ging gelijk erg goed, het van tevoren kolven heeft zeker geholpen. Het voelde meteen weer zo natuurlijk en normaal, alsof het gisteren was dat ik de eerste aan de borst had.Onze “kleine” meid doet het super goed, en hoort er meteen helemaal bij. Wat een geluk, en wát een droombevalling. Thuis in bad, helemaal volgens mijn geboorteplan. Wauw! Is ook letterlijk wat ik zeg als ik zie dat het hoofdje geboren is. En ik ben zó trots en blij dat het gelukt is op mijn manier. Ik heb deze bevalling en kraamtijd zo anders ervaren. Veel relaxter, minder stress en drukte. Vol vertrouwen, uitgaan van je eigen kracht. Dat gun ik iedere vrouw. 🍀💚

•